Wel of niet vertellen aan anderen dat je Klinefeltersyndroom hebt, die keuze is geheel aan jezelf. Niemand verplicht je dat. Het is ook geen makkelijk onderwerp om over te praten.
Als je besluit het wel te willen vertellen kan de tekst hieronder misschien een hulpmiddel zijn.
Het is heel gemakkelijk op te schrijven hoe je het aan anderen kunt vertellen. Maar in de praktijk kan het soms best moeilijk zijn. Mogelijk dat we je hier wat verder mee kunnen helpen.
Jij bepaalt natuurlijk zelf aan wie je het wel of niet vertelt. Maar bedenk vooraf wel aan wie je het wel wilt vertellen en hoe de mensen aan wie je het vertelt ermee om moeten gaan. Zeker als deze mensen ook nog andere mensen van jouw kennissenkring kennen is het zowel voor jou als voor diegene belangrijk om te weten hoe jij ermee om wilt gaan. Mogen ze het doorvertellen of juist niet?
Houd er rekening mee dat je het niet altijd in de hand hebt. De kans is aanwezig dat als je het vertelt aan iemand op school of van het werk, dat het dan toch wordt doorverteld (roddelen).
Laat aan diegene aan wie je het vertelde weten of ze het door mogen vertellen of niet. Zeker als je dat niet wilt is dit belangrijk om te laten weten.
Als je het voor het eerst aan iemand wil vertellen kan dit best lastig zijn. Het is niet erg als het in het begin niet lukt om het te vertellen. Het is ook moeilijk om het juiste moment uit te kiezen en dan ook nog het onderwerp ter sprake zien te brengen. En dan hebben we het nog niet over hoe je het moet vertellen. Laat je niet afschrikken wanneer het je overkomt en probeer het later gewoon nog een keer. Probeer te oefenen hoe je het iemand gaat vertellen en hoe je kunt reageren op de reacties (komen we zo nog op terug). Op die manier heb je toch al een beetje een verhaal in je hoofd waardoor het misschien wat gemakkelijker gaat.
Vaak helpt het om een plek uit te kiezen waar jij je prettig of op je gemak bij voelt. Dit kan je een vertrouwd of zelfs een veiliger gevoel geven waardoor het allemaal net iets makkelijker gaat.
Als je niet weet hoe iemand zal reageren is het mogelijk verstandiger om een openbare locatie te kiezen. Het is dan gemakkelijker om het gesprek te beëindigen en weg te lopen mocht het misgaan. Dit gaat wat moeilijker als het gesprek bij je thuis gehouden wordt of bij diegene aan wie je het vertelt.
Dat is altijd lastig. Eigenlijk bestaat het perfecte moment niet, want er is altijd een “excuus” te vinden om op het laatste moment ervoor te kiezen het uit te stellen. Dit is helemaal niet erg. Vaak is er een reden om het nog even uit te stellen. Niet zozeer het excuus, maar misschien meer omdat je er nog niet aan toe bent. Als je het echt wilt vertellen en je “betrapt” jezelf erop dat je steeds een excuus vindt, dan zou je het volgende eens kunnen proberen.
Bel (of mail) de persoon aan wie je het wilt vertellen en vraag of jullie een keer kunnen afspreken. Laat hem of haar weten dat je iets belangrijks wilt vertellen waar je al langere tijd mee zit en dat je het moeilijk vindt om het te vertellen. Door dit zo te doen sla je twee vliegen in een klap. Aan de ene kant kun je er nu bijna niet meer onderuit, je kennis weet nu immers dat je met iets rondloopt waar je het moeilijk mee hebt. Maar aan de andere kant is je kennis nu een beetje voorbereid op een zwaar gesprek. Als je het nu gaat vertellen is de kans groot dat de reactie positief is.
(Bron: www.dekastuit.nl – de originele tekst is voor dit doel aangepast). Update: deze website is niet meer actief.
